کافه نادری

در سال 1306 مهاجری ارمنی به اسم "خاچیک مادیکیانیس" کافه نادری رو افتتاح می‌کنه که شامل یک کافه، هتل و یک حیاط زیبا می‌شه.

دلیل نام‌گذاری کافه واقع شدن اون توی خیابون نادریه.

معروفیت این کافه به اینه که محل رفت و آمد خیلی از بزرگان و مشاهیر هنر و ادب پارسی ایران بوده (از جمله سیمین دانشور، نادر پور و احمد شاملو ، جلال آل احمد، فروغ فرخ زاد، صادق هدایت، نیما یوشیج، بزرگ علوی و...) و اینکه در معرفی‌نامه‌ای از این کافه که امروزه در کنار در ورودی آن قرار داده شده آمده‌است که غذاهای فرنگی مانند بیف استراگانوف و بیفتک و همچنین کافه گلاسه، شاتو بریان، بستنی‌های فرنگی، قهوه ترک و فرانسه برای اولین بار در این کافه به ایرانیان عرضه شد. مادیکیانس، هتلی بنا کرد که امروز، کافه آن، کلیشه‌ای‌ترین نوستالژی پاتوق‌نشین‌های شهر تهران است.

برای ورود به کافه نادری باید از راهروی کوچکی عبور کنید که قاب عکس‌های زیادی از گذشته و از گزارش‌هایی که راجع به این کافه در مطبوعات چاپ شده، نصب شده است.

فضای کاری کافه نادری به دو بخش اصلی تقسیم می‌شود: کافه و رستوران. بخش اصلی کافه‌ است با کلی میز و صندلی، صندلی‌های  لهستانی و میزهای قدیمی با رومیزی های زرشکی رنگ از در و پنجره تا لیوان فنجان همگی قدیمی و بخشی از فضای خاطره انگیز کافه هستند.

کافه محیط بزرگی داره و می‌تونه جمعیتی حدود 150 نفر رو تو خودش جا بده.

کافه رو این روزها نوه‌های موسس کافه، اداره می‌کنن که همشون مسن هستند و این کاملا محیط رو نوستالژی‌تر می‌کنه.

ردپای کافه نادری را در جای جای آثار افراد خاطره باز می‌توان یافت. از ترانه کافه نادری با صدای رضا یزدانی گرفته تا کتاب از کافه نادری تا کافه فیروز اثر لنگرودی. حتی در اکثر فیلم‌ها و سریال‌هایی که مربوط به تاریخ معاصر تهران است، هرجا محفلی دوستانه یا روشنفکرانه بوده ردپایی از کافه نادری هم به چشم می‌خورد. این کافه خاطرات سه نسل از کافه نشینان تهران را در خود جای داده است.

علاوه بر ویژگی‌های قبلی، کافه نادری به قهوه‌ی ترک و رولت‌هاش هم خیلی معروفه که سفارش عمده‌ی مشتریای این کافه رو تشکیل میده.

پس اگه دلتون می خواد توی حال و هوای تهران قدیم و فضایی که بخش مهمی از ادبیات معاصر ایران اونجا رقم خورده از قهوتون لذت ببرید حتما به کافه نادری سر بزنید.