پل طبیعت

ساختار پل طبیعت، حضور مردم بر روی آن و چشم اندازهای متفاوت، سوژه های زیادی را برای عکاسی به شما ارایه می کنند. دوربین های عکاسی خود را آماده و بهترین تصاویر را از نماهایی کم نظیر ثبت کنید تا بعد از مدتی با دیدن آنها از مرور خاطرات خود بر روی این پل لذت ببرید. بازار سلفی ها هم بر روی این پل داغ است و می توان آن را یکی از نقاط محبوب پایتخت برای سلفی گرفتن به شمار آورد.

در اینجا بد نیست رمز و راز عکس های زیبایی که از نمای کلی پل طبیعت گرفته می شوند را نیز با شما به اشتراک بگذاریم. اگر می خواهید تصویری تماشایی از این اثر پایتخت ثبت کنید باید به یک پل چوبی که در پارک طالقانی قرار دارد مراجعه کنید. این پل از روی بزرگراه مدرس می گذرد و جنب بزرگراه حقانی واقع شده است. در میانه پل بایستید و از دیدن شکوه پل طبیعت لذت ببرید. حواس تان باشد که زیبایی های پل جادوی تان نکند! شما برای ثبت تصویر به اینجا آمده اید و نباید دست خالی برگردید.

اگر سوار بر ماشین هستید، در گذر از روی پل عباسپور هم می توانید منظره کاملی از پارک آب و آتش و طالقانی، پل طبیعت و دیدنی های دیگر اطراف آن ببینید. فقط یادتان باشد که ایستادن روی این پل خطر دارد و باید در حال حرکت یادگاری خود را از پل طبیعت ثبت کنید.

رای طراحی این پل متفاوت از معماری پل های تاریخی ایران به ویژه پل خواجو به عنوان یک الگو استفاده شده است. سازه پل طبیعت یک نوع خاص از طراحی ارگانیک را نشان می دهد که کاملا شبیه به درخت به نظر می رسد. در این طرح منحصر به فرد، اصول سازگاری با طبیعت کاملا رعایت شده و این نکته از جمله ویژگی هایی است که در پارک‌های ملی و طبیعی کشورهای فرانسه، کانادا، هلند، بلژیک، مالزی و استرالیا به وفور دیده می شود.

به کارگیری فرم درختی در ستون های پل و انتخاب نام طبیعت برای آن، تاکید بر پیوستگی دو فضای سبز و اتصال آنها به یکدیگر توسط پل را نشان می دهد. انتخاب فضاهای مکث و مبلمان شهری مناسب و هماهنگ با ویژگی‌های این سازه نیز از نقاط قوت آن به شمار می رود. ویژگی دیگر این پل وجود جلوه های متفاوت در طول شبانه روز، توجه به ویژگی نظرگاهی پل و رنگ آن است که در نتیجه عناصر طراحی و نورپردازی منحصر به فرد در این پل ایجاد شده اند.

نکات مهمی که از نظر طراح برای این سازه در نظر گرفته شده اند عبارتند از:

* پل طبیعت تنها دو نقطه مختلف را به هم متصل نمی کند، بلکه فضاهایی برای توقف و ماندن را نیز در بر می گیرد. این پل ادامه دو پارک آب و آتش و طالقانی است و در ابتدا و انتهای خود انشعاباتی در نقاط کلیدی دو طرف دارد.

* به‌ جای این‌ که تنها دو نقطه در هر پارک به هم وصل شود، طراحی پل به گونه ای صورت گرفته که محل اتصال در هر دو طرف پخش شود و به همه نقاط کلیدی دو پارک دسترسی وجود داشته باشد.

*  نقاطی با کمترین درخت برای جایگذاری ستون های پل انتخاب شده است.

* فرم پل به شکل شاخه های در هم تنیده درخت است البته یک ستون درختی وجود ندارد، بلکه تک‌ستون‌های پراکنده‌ای دیده می شود و خود بدنه خرپا هم المان‌های نامنظمی دارد.

* در این پل با یک دهانه بزرگ طرف هستیم که موجب ایجاد یک عمقِ سازه ای شده است.

* ابعاد سازه طوری در نظر گرفته شده اند که فضا و معماری تبدیل به المان‌های جدایی‌ناپذیر شوند.

* برعکس تمام پل ها که برای بهینه سازی به صورت صاف طراحی می شوند، پل طبیعت نوعی پرسپکتیو یک نقطه‌ای ایجاد می‌کند که کنجکاوی انسان را بر می انگیزد. پل به‌ صورت قوسی کشیده شده است تا عابران و رهگذران تصوری از انتهای مسیر نداشته باشند و آن را نبینند. علاوه بر این وجود پیچ و خم ها از سرعت نیز می کاهد.

* پل به صورت نمادگرایانه طراحی شده و مسیرهایی دارد که روی خطوط توپوگرافی زمین حرکت می‌کند و در نهایت در هر دو پارک پخش می شوند. دو طبقه بودن پل نیز دو نوع دسترسی را برای آن ایجاد کرده است.